Foxtrot

Nazywany bywa też czasami „slowfoxem”. Według dość powszechnej
opinii to chyba najtrudniejszy spośród tańców standardowych, ale przez
wielu tancerzy uznawany jednocześnie za najpiękniejszy z nich.
Fokstrot jest typowym tańcem angielskim, a jego nazwa wywodzi się
według jednych od angielskich słów „fox’s trot” oznaczających po prostu
„krok lisa”, zaś według innych od nazwiska twórcy tego tańca Harry’ego
Foxa.
Foxtrot opiera się na naturalnej zasadzie ruchu – chodzeniu, którą
można zaobserwować w wielu podstawowych krokach i figurach. Często
też porównuje się go do tanecznego spaceru w rytmie muzyki foxtrota.
Wolna muzyka jest jednak bardzo dużym wyzwaniem dla tancerzy
wymagając od nich mocnej pracy stóp i kolan ale jednocześnie dając
duże możliwości interpretacji rytmicznej tego tańca. Ruch w foxtrocie
powinien być płynny, spokojny ale jednocześnie mocny.
Charakterystyczne są, znane nam już z walca, akcje swingowe oraz
specyficzny sposób unoszeń i opadań (tzw.: akcja fokstrotowa).
Fokstrot ze względu na stopień trudności na turniejach tańca tańczony
jest dopiero po kilku latach treningów. Złośliwi twierdzą, że jest tak
trudny ponieważ symbolizuje szczęśliwą parę małżeńską po latach
wspólnego życia. Nazywa się też go tańcem prawdy, wśród sędziów
krąży powiedzenie: „Pokaż mi swojego foxtrota, a powiem ci, jakim
jesteś tancerzem”. Na turniejach prezentowany jest jako czwarty
taniec standardowy.